به گزارش به نقل از پایگاه خبری فناوری نانو ایران، بیوکرتی فارماکیوتیکالز یک شرکت زیست‌فناوری بوده که بر توسعه دارو‌های حاوی نانوذره کار می‌کند، نانوذراتی که برای افزایش اثربخشی پرتودرمانی برای بیماران سرطانی قابل استفاده است.
دکتر شریل بیکر، یکی از بنیانگذاران علمی و از اعضای هیئت‌مدیره بیوکرتی فارماکیوتیکالز، می‌گوید: «نانوداروی موضعی ما مطابق با نتایج داده‌های بالینی برای سرطان سر و گردن، ریه و سینه بسیار موثر بوده است. این نانوذرات از عوارض جانبی پرتودرمانی، بدون آسیب رساندن به بافت‌های سالم جلوگیری کرده و موجب کشتن سلول‌های سرطانی و کوچک شدن تومور‌ها می‌شود. این نانوذرات می‌تواند باعث تأثیر مثبت روی میلیون‌ها بیمار سرطانی که سالانه تحت پرتودرمانی قرار می‌گیرند، شود. تقریباً ۷۰ درصد از بیماران سرطانی سر و گردن که تحت درمان با پرتودرمانی قرار می‌گیرند، دچار موکوزیت شدید دهان می‌شوند که توانایی آن‌ها را برای خوردن یا نوشیدن محدود می‌کند.»
این داروی پیشنهادی بیوکرتی فارماکیوتیکالز از فناوری نانوذرات اکسید سریم استفاده می‌کند که شامل فرمولاسیون موضعی برای محافظت از پوست و یک فرمولاسیون داخل وریدی (IV) برای محافظت از بافت داخلی طبیعی در برابر آسیب پرتو بدون تأثیر بر اثربخشی درمان پرتوی است.
پراکسید هیدروژن، یک گونه اکسیژن فعال (ROS) حاصل از پرتو بوده که عملکردی حیاتی برای آسیب رساندن به DNA سلول‌های سرطانی دارد. نانوذرات اکسید سریم بیوکرتی فارماکیوتیکالز دارای فعالیت کاتالاز سریع در محیط pH خنثی بافت نرمال است و تبدیل پراکسید هیدروژن ناشی از تشعشع را به اکسیژن مولکولی کاهش می‌دهد و در نتیجه از آسیب پرتو به بافت طبیعی جلوگیری می‌کند. نانوذرات اکسید سریم بیوکرتی فارماکیوتیکالز همچنین دارای فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در محیط اسیدی pH بافت سرطانی است و سوپراکسید را به پراکسید هیدروژن تبدیل می‌کند و در نتیجه آسیب ROS ناشی از پرتو را در بافت سرطانی افزایش می‌دهد.
مطالعات پیش بالینی گسترده بیوکرتی فارماکیوتیکالز در مدل‌های سرطان سر و گردن، ریه، سینه، پانکراس، پروستات و کولورکتال نشان می‌دهد که نانوذرات اکسید سریم در واکنش مصرف نمی‌شوند. تجویز نانوذرات اکسید سریم با ۱۰۰۰ برابر دوز مؤثر در مدل حیوانی کوچک سمیت ایجاد نکرد.
بیوکرتی فارماکیوتیکالز یک شرکت زیست‌فناوری در مرحله پیش بالینی است که بر توسعه دارو‌های نانوذراتی متمرکز است. تقریباً ۵۰ درصد از همه بیماران سرطانی در مرحله‌ای از درمان سرطان خود رادیوتراپی دریافت می‌کنند. در سطح جهان از ۱۸ میلیون بیمار مبتلا به سرطان که سالانه تشخیص داده می‌شوند، تقریباً ۶ میلیون نفر پرتودرمانی را تجربه می‌کنند. کمبود دارو برای محافظت از بافت و پوست داخلی بیماران سرطانی در برابر عوارض جانبی کوتاه مدت و طولانی مدت پرتودرمانی، یک نیاز جهانی برآورده نشده است.